ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ
Στο πλαίσιο της κυκλοφορίας του πρώτου τεύχους του περιοδικού μας "Μονοπάτια Φωτεινά", ιδιαίτερη τιμή και χαρά αποτέλεσε η ανταπόκριση του διάσημου μουσικοσυνθέτη, Σταμάτη Σπανουδάκη να μας παραχωρίσει μια ξεχωριστή και γεμάτη νοήματα, συνέντευξη. Τον ευχαριστούμε από καρδιάς και του ευχόμαστε κάθε ευλογία.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
Ακολουθεί η συνέντευξη:
Αγαπητέ κύριε Σπανουδάκη σας ευχαριστούμε πολύ που δεχτήκατε να κάνουμε αυτήν την συνέντευξη και να στηρίξετε αυτήν την νέα μας προσπάθεια. Είναι μεγάλη μας χαρά και τιμή να σας φιλοξενούμε σε αυτό το πρώτο τεύχος.
Εγώ ευχαριστώ και θα’ μαι όσο πιο απλός μπορώ, για την Ιωάννα και την Ασημίνα που "κλέψαν" χρόνο για ν' ασχοληθούν μαζί μου.
Η τελευταία φορά που σας είδαμε από κοντά ήταν στην συναυλία σας στο Ηρώδειο με τίτλο «Μια προσευχή για την Ελλάδα». Σας ευχαριστούμε για αυτήν την υπέροχη βραδιά και ιδιαιτέρως για την «ανατριχιαστική» στιγμή που το κατάμεστο θέατρο έψελνε το «Ω γλυκύ μου Έαρ». Πως βιώσατε εσείς αυτά τα λεπτά;
Ελπίζω και νομίζω, ότι όπως ακριβώς κι' εσείς. Ξέρω πως τίποτε μεγάλο δεν μου ανήκει και η χαρά μου σ' αυτό που έβλεπα και άκουγα, μ' έφερνε κοντά στον Αγαπημένο, μέσα και από την παρουσία και την αγάπη του κόσμου, αλλά και την μαγεία αυτής της θεόπνευστης και γεμάτης Ελλάδα μελωδίας.
Σε μια συνέντευξη σας είχατε πει ότι ο καλύτερος μάνατζερ είναι ο Χριστός. Πως ακριβώς το εννοούσατε;
Όλα στην "καλλιτεχνική" αλλά και υπόλοιπη ζωή μου, τα αφήνω στα χέρια Του. Δεν ζητάω ποτέ από τούς ανθρώπους. Μόνο από Εκείνον, που είναι πάνω απ' όλους και κυρίως, ξέρει το καλύτερο για μένα και για όλους μας. Άλλα ζητάω, πολλές φορές και άλλα Εκείνος δίνει. Έμαθα με τα χρόνια, πώς όσο αφήνομαι, δυναμώνω, όσο κατεβαίνω μ' ανεβάζει, όσο κρύβομαι με φανερώνει. Τελικά καλύτερα δεν είναι να ζητάς από τον Πατέρα σου, παρά από τούς ξένους;
Το γεγονός ότι είστε χριστιανός, και το δηλώνετε, θεωρείτε ότι έχει επηρεάσει την καριέρα σας;
Πολύ. Και αρνητικά, λόγω πολέμου, περιφρονήσεων, αποκλεισμών κλπ. Αλλά εκεί που πραγματικά μετράει για μένα, στην μουσική και στην ψυχή μου, πάντα θετικά. Είναι αδύνατον να μην ομολογώ την αλήθεια μου, ότι κόστος και να’ χει. Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω σαν αντίδωρο, στα ατέλειωτα και τρυφερά δώρα Του.
Τι είναι αυτό που σας ώθησε να γράψετε τραγούδια αφιερωμένα στην Παναγία, τον Χριστό, τον Άγιο Ιωάννη, τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Παλαιολόγο κ.α.
Το αίμα που κυλάει στις φλέβες μου. Μ' έναν μυστικό και προσωπικό τρόπο αισθάνομαι ότι με οδηγούν εκείνοι. Οι ήρωες, οι μάρτυρες, οι Άγιοι, τα παλληκάρια, οι πατρίδες μας και η βασίλισσα Ορθοδοξία. Προσπαθώ να τούς αγγίξω με την μουσική και τούς στίχους μου, αλλά θα’ μουν πολύ πιο ευτυχής, αν τούς έμοιαζα και λίγο.
Από όσο γνωρίζουμε δεν ήσασταν κοντά στην εκκλησία από μικρός. Με δύο κουβέντες, εφόσον επιθυμείτε και δεν γινόμαστε πολύ αδιάκριτοι, θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας με δυο λόγια το πως έγινε αυτή η σύνδεση σας με την πίστη στον Χριστό και πως αυτή καλλιεργήθηκε στο πέρασμα του χρόνου;
Έζησα ένα "θαύμα", το 1975 που σπούδαζα μουσική στην Γερμανία. Όλα μου τα νιάτα ήμουνα ροκάς με γκρουπ και όλα τα «εξαρτήματα» που συνοδεύουν την μουσική και εκείνη την εποχή. Ναρκωτικά, βουδισμός και τα τοιαύτα. Όλα αυτά και πολλά άλλα, με έφτασαν σε ένα κατάμαυρο ψυχικό αδιέξοδο, στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Τότε ένας Χριστιανός μου μίλησε "τυχαία" για τον Χριστό και μού’ πε απλά, να Τον συναντήσω. Έγινε μετά από σύντομη και αμήχανη προσευχή, μία μικρή αλλαγή μέσα μου. Αυτή με οδήγησε την επόμενη Κυριακή σε μια ορθόδοξη εκκλησία, όπου γονατιστός έκλαιγα με λυγμούς από χαρά και ένοιωθα έντονη την παρουσία του Χριστού μέσα μου. Από την άλλη μέρα παράτησα τα πάντα, κλείστηκα σπίτι μου και επί δύο αξέχαστους μήνες, διάβαζα την βίβλο και όλα τα γιατί, τα πώς, τα πότε κλπ, απαντιόντουσαν.Από τότε η ζωή μου, άρχισε απ' την αρχή. Είχα πλάι μου, αυτό που πάντα και διακαώς έψαχνα. Και είχε όνομα, πρόσωπο και Τον κρατάω και με τα δυο μου χέρια μην μ' αφήσει στιγμή. Αμήν και πάλι Αμήν και τρίτο Αμήν!
Όλοι μας έχουμε βρεθεί σε διάφορες περιπτώσεις να μιλάμε με ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με τον Θεό και οι οποίοι ζητούν να τους εξηγήσουμε γιατί πιστεύουμε στον Θεό ή για το κατά πόσο υπάρχει ο Θεός. Πως αντιδράτε σε αυτές τις περιπτώσεις; Τι σχολιάζετε;
Μιλάω για τον Χριστό, μόνον αν μου ζητηθεί, ποτέ κηρυγματικά η με κατάκριση και κυρίως με αγάπη πρός τον ερωτώντα. Πάντα με χιούμορ και ελαφράδα, σαν να μιλάω για έναν αγαπημένο και προσιτό φίλο μου. Όχι
πολλά λογικά επιχειρήματα, αλλά προσωπικές εμπειρίες και κυρίως, στάση
ζωής. Όχι "πίστευε και μη ερεύνα", αλλά ερεύνα όσο θες ως μη πιστός,
αλλά αφέσου και λίγο σαν παιδί, στα χέρια Αυτού που σ' αγαπάει όπως
ακριβώς είσαι. Και είναι εδώ. Τώρα. Μίλα Του.
Ποιες λέξεις συνωστίζονται στον νου σας όταν ακούτε τις λέξεις Ελλάδα, Σμύρνη, Πόλη για τις οποίες και έχετε εμπνευστεί σε δίσκους σας;
Ελλάδα. Μητέρα, αδελφή, φώς, θάλασσα, αληθινή πατρίδα.
"Αίμα από το αίμα σου,
γέννημα και θρέμμα σου,
μητέρα μου αληθινή,
Ελλάδα μου είσαι εσύ"
Όταν ξεκινήσατε τη μουσική σας διαδρομή, είχατε θέσει κάποιο συγκεκριμένο στόχο ή αφεθήκατε στην μαγεία της μουσικής να σας ταξιδέψει όπου εκείνη επιθυμεί;
Ο στόχος ήταν πάντα, να γίνω όσο καλύτερος μπορούσα και να σκάψω την ψυχή μου, να δώ τι μου ζητάει. Τί θέλει από μένα. Γιατί, πότε, πως, που; Τελικά η μουσική μ' οδήγησε στον Χριστό. Ή ο Χριστός στην μουσική, όπως αργότερα κατάλαβα.
Πως αισθανθήκατε την πρώτη φορά που ακούσατε τραγούδι σας να παίζεται στο ραδιόφωνο;
Θα’ μουν 15, 16 ετών, έπαιζα σε γκρουπ της εποχής και απορούσα πώς δεν με αναγνωρίζουν στον δρόμο. Νόμιζα ότι είχα ήδη πετύχει τον στόχο μου. Πού να’ ξερα ο αφελής τι φάπες είχα να φάω ακόμη, για ν' αρχίσω να μπουσουλάω στο ατέλειωτο μονοπάτι της μουσικής. Στο οποίο παρεμπιπτόντως, μπουσουλάω ακόμη.
Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο του σήμερα ο οποίος καλείται να κάνει όνειρα στην Ελλάδα της κρίσης;
Να τα κάνει. Και να δουλεύει ασταμάτητα, μέσα του και έξω του. Και να παρακαλάει τον Αγαπημένο να υλοποιήσει, ότι είναι για καλό του. Εδώ ονειρεύονται οι φυλακισμένοι, οι καταδιωγμένοι, οι βαριά ασθενούντες, οι ετοιμοθάνατοι της γης και δεν θα ονειρεύονται οι Έλληνες;
Σας ευχαριστούμε θερμά για τον χρόνο σας και για την ανταπόκριση σας.
Εγώ σας ευχαριστώ
Μπορείτε να κατεβάσετε σε μορφή pdf όλο το πρώτο τεύχος πατώντας εδώ.
Συγχαρητήρια. Πολύ καλή προσπάθεια. Περιμένω το δεύτερο τεύχος